De steen

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.

Het water gaat er anders dan voorheen.

De stroom van een rivier hou je niet tegen.

Het water vindt er altijd een weg omheen.

Misschien eens gevuld door sneeuw en regen,

neemt de rivier mijn kiezel met zich mee.

Om hem dan glad en rond gesleten,

te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.

Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten,

ik leverde bewijs van mijn bestaan.

Omdat, door het verleggen van die ene steen,

de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.

Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten,

ik leverde bewijs van mijn bestaan.

Omdat, door het verleggen van die ene steen,

het water nooit dezelfde weg kan gaan.

Bram Vermeulen

Niet jij kiest de weg, de weg kiest jou

Vele wegen kent het leven, maar van al die wegenis er één die jij te gaan hebt.

Die éne is voor jou. Die ene slechts.

En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan.

De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.

De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.

Met onwil om de kuilen en de stenen,

met verzet omdat de zon een weg die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.

Of met de wil om aan het einde van die wegmilder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.

De weg koos jou, kies jij ook hem?

Bron onbekend